تعمیر ایسیو ایربگ بعد از تصادف

• در دو دهه گذشته ، ایربگ یا کیسه های هوا به یکی از اصلی ترین و بنیادی ترین بخش های سیستم ایمنی خودروهای مدرن تبدیل شده‌اند. استفاده از این سیستم ایمنی موجب شده که جان بسیاری از سرنشینان خودرو ها در این مدت حفظ شده و یا آسیب های وارده کاهش یابد.

بر اساس گزارش آژانس ملی ایمنی بزرگراه‌های ایالات متحده آمریکا (National Highway Traffic Safety Administration یا به اختصار NHTSA) در سال 2014 میزان تلفات در تصادفات در بخش‌های جانبی خودرو در اتومبیل‌هایی که مجهز به کیسه هوای یا ایربگ جانبی و پرده‌ای بودند بیش از 41 درصد کمتر از مواردی بود که از این ویژگی سود نمی‌بردند.

بر اساس نتایج این گزارش، صدمات منجر به مرگ در تصادفات از جلو نیز در اتومبیل‌هایی که مجهز به کیسه هوای جلویی بودند، 63 درصد کمتر از خودروهایی بود که از ایربگ سود نمی‌بردند. این اعداد و آمار امیدوار کننده بوده و موجب دلگرمی دارندگان خودرو های مجهز به این قابلیت مهم و حیاتی خواهند شد. اما نحوه کار کیسه هوا یا ایربگ چیست و چه اتفاقی در کسری از ثانیه می افتند که موجب کاهش چشمگیر آسیب ها و تلفات وارده به راننده و سرنشینان می گردد؟ در این نوشته با توضیح اجمالی نحوه عملکرد کیسه های های موجود در خودروها و مرور تاریخچه ایربگ پاسخ مناسبی برای این سوالات و پرسش های مشابه خواهیم یافت.

کیسه هوا برای اولین بار به صورت ابتدایی در اوایل دهه 1950 میلادی ساخته شد. در سال 1953 مهندس آمریکایی جان هتریک (John W. Hetrick) محفظه‌هایی پر شده با هوا را طراحی نمود. اندکی پس آن نیز یک مهنس آلمانی به نام والتر لیندرر (Walter Linderer) سیستم مشابهی را طراحی کرد.هر دوی این ایربگ‌های اولیه از کیسه‌های هوای پر شده با هوای فشرده شده تشکیل شده بودند که با فشار وارده بر روی سپرها و یا به وسیله خود راننده فعال می‌شدند. با کشف این نکته که هوای فشرده شده برای فعال کردن کیسه هوا سرعت کافی برای امنیت کامل و حفظ جان سرنشینان را ندارد، مواد شیمیایی جایگزین آن شدند.

در اواخر دهه 1960 میلادی و با پیشرفت تکنولوژی و استفاده از سنسورهای مختلف اعلام وقوع تصادف رانندگی تاریخچه ایربگ وارد مرحله جدید شد و مهندس آمریکایی آلن برید (Allen K. Breed) با ابداع حسگرهای جدید مبتنی بر واکنش شیمیایی سدیم و تولید گاز، زمان عملکرد و واکنش این سیستم را به 30 میلی ثانیه کاهش داد. این سیستم برای اولین بار در محصولات شرکت آمریکایی کرایسلر (Chrysler) به کار گرفته شد.

در اوایل دهه 1970 میلادی نیز شرکت های خودروساز پیشرو آمریکایی از این سیستم مدرن کاهش تلفات سوانح رانندگی در محصولات خود استفاده نمودند و نمونه‌های فورد و جنرال موتورز استفاده نمودند. اولین خودرویی نیز که از ایربگ سرنشین سود می برد، الدزموبیل تورونادو (Oldsmobile Toronado) مدل سال 1974 میلادی بود.

علم در خدمت ایمنی

در هنگام بروز هر گونه تصادف، خودرو با شتاب منفی بسیار زیادی روبرو شده و در زمان بسیار کوتاهی سرعت آن به صفر می رسد. این شتاب منفی، اثر نامطلوبی را بر سرنشینی و هرآنچه که در اتومبیل وجود دارد، خواهد گذاشت.بر اساس قوانین فیزیک کلاسیک (قانون f=ma نیوتون)، در هنگام بروز همچین وضعیتی (رسیدن سرعت یک جسم متحرک به صفر) اجسام در حال حرکت بر اساس قانون اینرسی یا لختی (Inertia)، تمایل به ادامه حرکت در سمت و مسیر قبلی دارند. بر اساس این قانون سرنشینان و اجسام موجود به اولین مانع پیش رو (بخش عقبی صندلی جلو برای سرنشینان عقب، داشبورد برای سرنشین جلو و غربیلک فرمان برای راننده) برخورد خواهند کرد.

این برخورد موجب آسیب زیادی برای سرنشینان خواهد شد و باعث بروز تلفات و صمات جانی می گردد. در صورت استفاده از کمربند ایمنی (Seatbelt) موجود در خودرو، بخشی از این فشار گرفته شده و آسیب های جانی کمتری را متوجه راننده و سرنشینان خواهد کرد. اما کمربند ایمنی توانایی کم کردن بخشی از این فشار را دارد. در اینجاست که کیسه های هوا وارد عمل شده و نقش حیاتی خود را ایفا خواهند کرد.

چه احساسی در هنگام باز شدن کیسه هوا یا ایربگ به سرنشینان دست می دهد؟

حس انسان هنگام باز شدن کیسه های هوا حسی نا مطلوب و آزار دهنده خواهد بود. با باز
شدن کیسه های هوا و ضربه ای که در اثر باز شدن آن به سرنشینان وارد می گردد گوش ها دچار آسیب شده و به اصطلاح زنگ می زنند، ضربه واره به صورت مانند اصابت مشت بوده و شما احتمالا حسی شبیه به یک دلقک له شده را خواهید داشت و تمامی صورتتان با پودر تالکی که بدلیل روانکاری در کیسه های هوا جاسازی شده پوشیده شده و سفید خواهید شد! البته در مقابل جلوگیری از آسیبی که این سیستم موجب آن می گردد این اثرات جانبی تقریبا هیچ بوده برآیند آن حفظ سلامتی شما خواهد بود.

کیسه های هوای اولیه در بخش جلویی در داخل غربیلک فرمان و بخش جلویی داشبورد در مقابل صندلی سرنشین جلویی قرار داشتند. این چیدمان در خودروهای مدرن امروزی نیز وجود داشته و هنوز به همان صورت قدیم استفاده می گردند. اما آنچه که تغییر کرده است، اضافه شدن کیسه های هوای اضافی در بخشهایی مانند بخش های جانبی صندلی ها و یا درهای خودرو، ستون های بخش بالایی درها (ایربگ های پرده ای) و بخش زیرین غربیلک فرمان به منظور جلوگیری از آسیب دیدگی زانو ها و پاهای راننده است.در برخی از خودروهای مدرن تر کیسه های هوایی در زیر در موتور (Hood) نیز قرار گرفته که با استفاده از سنسورها و حسگرهای خاص در هنگام بروز تصادف با عابران پیاده فعال شده و موجب کاهش صدمات وارده به آنان می گردد. از خودروهایی که مجهز به این قابلیت بسیار جدید و سودمند بوده مدل V40 شرکت خودرو سازی سوئی ولوو (Volvo) بوده که علاوه بر کاهش صدمات وارده به سرنشیان خودرو، آسیب های وارده به عابران پیاده بر سر راه خودرو را نیز کاهش می دهد.

همانطور که می دانید پس از تصادف بایستی ایسیو ایربگ را تعویض نمایید . و تعویض ایسیو ایربگ که کالیبره مشابه ایسیو ایربگ نصب شده بر روی خودرو را داشته باشد,علاوه بر زمان بر بودن بایستی متحمل هزینه بالایی گردید.

اتو تیونینگ رایان با دانش روز دنیا و با استفاده از جدیدترین نرم افزارها آمادگی تعمیر ایسیو ایربگ یا پاک کردن اثر تصادف از ایسیو ایربگ را داراست .

تا ایسیو ایربگ را به حالت نصب شده در کارخانه بازگرداند.